ÇIĞLIK

Kuracak yeni bir
hikâyem yok…

Hiçliğin öyküsü sadece
elindeki… Hiçliğin ve yokluğun

En çok ne kadar uzağa
gidebilirsin

En çok kimin canını
yakabilirsin

En çok ne kaybetsen
canın yanar

Kaldı mı kaybedecek bir
şeylerin

Kaç yolculuk yapsan gider
içindeki gitme dürtüsü

İçindeki tüm denizlere
düşüp

Sarıldın mı yine
içindeki tüm yılanlara

Kapıları açıp hava
girdi mi kalbine

Susuz kalmadı mı
balıkların

Susuzluktan ölmediler
mi?

Tabağını yarıda bırakıp
kalkıp gitmedin mi hayattan

En tatlı yeri kalmadı
mı?

Kırıntılarla doyabildin
mi?

Öğrendin mi düşleri
düşlerinden ayırmayı

Gerçek ve düş diye bir
şeyin olmadığını

Ne kadar uğraştırsan dünyayı
sevmeye

 O kadar düştün mü mezarlarına

Kanayacak tek bir yerin
tek bir hücren kalmayınca kadar kana

Oluk oluk aksın kırmızı

Önce hiçbir şey ol hiç
kadar hafifle

Temizle beynini

En büyük boşalmayı
görsün dünya…

 Ve sonra…

Yeniden doğur kendini…

04.03.2010