"çok sonra yazılır içinde yaşadığın günlerin şiiri belleği vardır yaraların kapandıktan sonra da işleyen hatta aynı kalmayan kişileri sökülmüş zamana gönderen zarfı açar ya da kaparken adres yanıltmasın sizi kendinden bile taşınır insan ne sokağın kalbi, ne kalbin evi yalnızca şiir kendini seyrediyor şimdi |
Artık burada oturmuyor bu şiiri yazan" |
Murathan mungan
Yıl 2007
Mevsimlerden eylül, ekim gibi
Sevdiğim sokak diye etiketlemişim
Yeşil kazağım var üzerimde hala sevdiğim
Alnıma kahküllerim düşmüş saçlarımı arkada tepeden toplamışım
Savruk, rahat…
Sımsıkı parmaklar var omzumda ben varım der gibi…
Tam arkamızda bir kadın
Yıllar sonra bile nerde görsem tanırım
Siyah kapşonlu bir mont var üzerinde
Fotoğrafların kimliksiz yüzleri işte
Birkaç saniye sonrasında
Ellerimiz havada kalmış tutulmaya ramak kalmış
İşte o an basılmış deklanşöre
Aslında onca yılın özeti olmuş bu kare
Nasıl da fark etmemişiz
O karenin hiçbir sonrası olmadı
Orda durduk
Tam o sokakta
Öylece
Siyah kapşonlu kadın
Sanki o söğüt salkımlı ağacın altında
Hala
0 Comment
more_vert