ardımda önümde bir sürü mezarlıklarım var benim..bizzat kendime açtığım çukurlarım...
topraktan çıkanlar emiyor bazen kanımı..

arkamda açtığım çukurlara, yanık ayaklarla basışım. yanışım.. çektiklerim yanıma.. beni çekenler yanına...

yok olmaz..
ben bulutlara çıkıcam daha ...
oysa ;kalbine güneşi asıcaktım... çıkabilsem bu mezarlıktan..

bir daha öpmek istiyorum seni demem sana.. üzülme daha...